Web Analytics Made Easy - Statcounter

وزیر بهداشت با اشاره به کاهش ۶۲ درصدی قاچاق دارو با اجرای طرح دارویاری، گفت: آنتی‌بیوتیک و سرم در سال جاری به وفور تأمین شد، اما با این وجود، تولید به صورت جدی باید پیگیری شود.

به گزارش ایمنا و به نقل از وبدا، بهرام عین‌اللهی اظهار کرد: افراد باید به هویت خود بازگردند و بدانند جمله «ما می‌توانیم» قابل اجرا است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

زمانی که ما ابوعلی‌سینا را داشتیم غربی‌ها هیچ چیز نداشتتد و زمانی که آمریکایی‌ها موشک به ماه فرستادند، بودجه آن را از بخش هویت‌زایی تأمین کردند تا برای مردم خود اعتماد به نفس ایجاد کنند. در زمان ستم‌شاهی، آمریکایی‌ها برای تخریب ایران به هویت ما حمله می‌کردند و می‌گفتند شما باید مصرف کننده باشید، اما در سایه انقلاب اسلامی موضوع هویت به ایران بازگشت.

وی افزود: یکی از نقاط ضعف ما شناخت ضعیف از حوزه داروسازی است و مدیران کشوری باید شناخت خوبی از داروسازی پیدا کنند. دولت سیزدهم دولتی ضدفساد است، تمام افراد دنبال شبکه‌ای هستند که فساد را شناسایی کنند، اما ما خود ضدفساد هستیم. قابل قبول نیست کسی فساد را ببیند و ساکت بماند، نباید منتظر باشیم کسی از کره ماه بیاید و فساد را کشف کند، بلکه خود باید کوچک‌ترین فساد را گزارش کنیم و واحد بازرسی سازمان غذا و دارو نیز باید هوشیارانه عمل کند.

وزیر بهداشت تصریح کرد: شب قبل شیراز بودم و در شاهچراغ تمام گیت‌ها خوب بود و تنها یک گیت مناسب نبود که دشمن هم از آن نقطه وارد شده بوده؛ در حوزه دارو نیز کافی است یک نقطه مشکل داشته باشد تا دچار مشکل شویم. اعتقاد بر این است که ایران توان بالاتری در تولید دارو دارد و این تولید باید افزایش یابد.

وی ادامه داد: نباید روی یک بند باریک حرکت کنیم، بلکه باید پلی محکم ایجاد کنیم که با افزایش تولید امکان‌پذیر است. هر جا مردم وارد صحنه شوند موفق هستیم و باید مردم به صحنه بیایند تا منابع مالی آنها صرف تولید شود و شرکت‌های سهامی را افزایش دهیم. نباید همیشه متکی به دولت بود و با برنامه‌ریزی می‌توان از مردم در جهت سرمایه‌گذاری کمک گرفت.

درسنامه داروسازی باید بازنگری شود

عین‌اللهی با تاکید بر لزوم بازنگری برنامه درسی داروسازی، گفت: درسنامه داروسازی باید بازنگری شود؛ چراکه معیوب است. چقدر از دانشجویان به حیطه تولید دارو وارد می‌شوند؟ دانشجویان باید دوره‌های عملی تولیدی داشته باشند. مخالف افزایش داروخانه‌ها نیستیم، اما تعداد داروخانه‌ها باید متناسب با میزان تولید افزایش یابند.

وی اضافه کرد: موضوع مهم بعدی، IT است که باید در آن بُعد تقویت شویم. هر دارویی که از جایی به جایی می‌رود باید رصد دقیق شود و اطلاعات جزئی و کلی آن در دسترس باشد. جهش در حوزه آی تی لازم است تا سبب افزایش توانمندی در برنامه‌ریزی شود.

وزیر بهداشت اظهار کرد: در تولید انواع داروها و واکسن‌ها افتخار آفرین بودیم و شش واکسن کرونا تولید کردیم که این در میان کشورهای منطقه بی‌نظیر بود؛ البته در تولید فراورده‌های پلاسمایی هنوز ضعف داریم و باید تقویت شویم. خام‌فروشی پلاسما قابل قبول نیست و باید روی این امر کار کنیم.

وی افزود: اول انقلاب چهار دانشکده داروسازی داشتیم و اکنون به ۲۶ دانشکده رسیدیم، اما دانشکده داروسازی بدون تولید کارایی ندارد. دانشکده داروسازی باید در تولید نقش داشته باشد. هیچ دارویی نباید در دنیا باشد که تولید شود و ما روی آن تحقیق و مطالعه نکرده باشیم. در مورد نانوفناوری و بایوتکنولوژی اقدامات خوبی داشتیم، اما دانشکده‌ها باید فعال‌تر شوند. با وجود تمام مشکلات و تحریم‌ها، ۹۹ درصد داروی مصرفی کشور را تولید می‌کنیم؛ البته در مواد اولیه کار بیشتری داریم. در تولید مواد اولیه خوب کار کردیم، اما لازم است پیشرفت این بخش بیشتر باشد.

عین‌اللهی تصریح کرد: برای کمک به صنایع داروسازی، مالیات بر ارزش افزوده دارو و تجهیزات پزشکی را به یک درصد رساندیم؛ هرچند که اقدامی زمان‌بر بود و از طرفی حقوق گمرکی نیز به یک درصد رسید. طرح دارویاری با سختی انجام شد و توانست نزدیک ۶۲ درصد قاچاق دارو را کاهش دهد و قیمت دارو را واقعی کند؛ البته مشکل تأمین منابع آن وجود داشت. امسال آنتی بیوتیک و سرم به وفور تأمین شد و وضعیت خوبی در این زمینه است، اما نباید دلخوش بمانیم، بلکه باید تولید را جدی پیگیری کنیم.

وزیر بهداشت ادامه داد: فارماکوپه یا شناسنامه دارویی ایران بسیار خوب است، البته کل انرژی دوستان باید روی این بخش بیاید و باید تلاش کنیم داروهای جدید را هم وارد دارونامه کنیم. دارونامه طب ایرانی برای اولین بار منتشر شد، اما باید تلاش بیشتری برای آن شود. بیشترین مصرف دارو در کشور برای استامینوفن است، اما آیا داروهای سنتی نمی‌تواند جایگزین آن شود؟

وی گفت: امروزه ۱۸۰ کارخانه دارویی، ۶۵ تولید کننده ماده اولیه و ۶۲ شرکت پخش داریم و لازم است در این زمینه بیشتر کار شود تا پخش الکترونیکی به ویژه در رابطه با داروهای گران‌قیمت رصد و تقویت شود. حمایت از شرکت‌های دانش بنیان در دستور کار است، البته این حمایت به شرط اینکه کیفیت کار آنها بسیار بالا باشد، انجام می‌شود؛ چراکه سلامت مردم برای ما بسیار مهم است‌. اکنون از ۱۲۸۵ شرکت دانش‌بنیان سلامت، ۴۰ درصد در حوزه دارو فعال هستند و پیشرفت خوبی داشتند.

وارد شدن ۶۹ داروی جدید به بازار دارویی کشور

عین‌اللهی اضافه کرد: در زمینه دارویی دانشمندان یک درصد جهان خوبی داریم و داروسازی ما با کیفیت است که از ۲۵۷ دانشمند کشور ۲۷ درصد داروسازان هستند و این نشان دهنده توان دانشکده داروسازی در زمینه تولید علم است، اما تولید علم تنها مقاله نیست و باید به تولید هم برسیم.

وی اظهار کرد: تعرفه خدمات دارویی تصویب شد و این در جهت حمایت از داروسازان است؛ چراکه فکر می‌کنیم نظری که داروسازان در داروخانه‌ها به بیماران می‌دهند یک اقدام حرفه‌ای است و باید در تعرفه باشد. دیپلماسی سلامت بسیار مهم است؛ چراکه بسیاری از کشورهای جهان دوست دارند با ما ارتباط برقرار کنند. می‌توانیم در صادرات دارو درخشان عمل کنیم چون داروهای ما متقاضی دارد و حتی در بعضی سفارتخانه‌ها رایزن سلامت گذاشتیم‌.

وزیر بهداشت افزود: برای شرکت دارویی که کار خوب تولیدی انجام دهد، مشوق صادرات در نظر گرفته می‌شود. چنانچه صادرات دارو افزایش ۳۰۰ درصدی داشته باشد، ارزآوری خوبی داشته است‌. ما در جهت بازسازی و به‌روز شدن کارخانه‌های داروسازی باید کار کنیم، اما باید پلی بین وزارت صمت و کارخانه‌های داروسازی ایجاد شود.

وی خاطرنشان کرد: در این مدت ۳۱ خط جدید تولیدی دارو راه‌اندازی، ۶۹ داروی جدید به بازار دارویی کشور وارد و حدود ۱۵۰ میلیون دلار صرفه‌جویی ارزی شد. بعضی از داروها مانند داروهای بیهوشی حیاتی است و اکنون تأمین آن به حد کافی رسیده و دو داروی بیهوشی نیز توسط شرکت‌های داخلی تأمین می‌شود.

در پایان این مراسم، وزیر بهداشت از دو داروی زرافیل (آسم آلرژیک پایدار) و الترومبوگ (بیماران خونی) که برای اولین بار در کشور تولید می‌شوند، رونمایی کرد.

کد خبر 683184

منبع: ایمنا

کلیدواژه: جزئیات طرح دارویاری طرح دارویاری اجرای طرح دارویاری کمبود سرم های تزریقی کمبود سرم کمبود سرم و رمدسیویر شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق دانشکده داروسازی وزیر بهداشت عین اللهی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۵۹۷۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نقش آبخیزداری در پیشگیری از هدررفت ۳۳ درصدی آب باران

به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسکانیوز، از نگاه عموم مردم سیل بلای آسمانی است که نامش هم‌ردیف خسارت‌های جانی و مالی متعددی قرار می‌گیرد و باعث می‌شود که خاطرات تلخی را به یاد بیاوریم اما آیا می‌توان از این تهدید، فرصت ساخت؟ آیا این حجم از آب که به یکباره روان می‌شود را می‌توان ذخیره کرد تا کمکی برای روزهای کم‌آبی و خشکسالی شود؟

بیشتر بخوانید نرخ بالای هدررفت آب در سیلاب‌ها / تعارض منافع مانع اجرای آبخیزداری در کشور ابتکارات گذشتگان در مدیریت زیرسطحی آب

اگر نگاهی به تاریخ این کشور بیاندازیم، ابتکاراتی از گذشتگان می‌بینیم که می‌توان با الهام گرفتن از آن‌ها راهی برای فرار از عواقب کم بارشی و خشکسالی پیدا و سیلاب‌ها را هم کنترل کرد. برای مثال ساکنان کویرنشین ایران با ساخت قنات و آب انبار، آب را به زیرزمین هدایت می‌کردند تا از تبخیر در امان باشد و کیفیت خود را هم حفظ کند. آنچه نیاکانمان سالیان دور انجام می‌دادند را امروز تحت عنوان آبخیزداری می‌شناسیم.

کاشت هندوانه دیم در دل گرمترین نقطه ایران با کمک آبخوان‌داری

نمونه بسیار جالب از ردپای آبخیزداری در گذشته، کاشت هندوانه دیم در دل گرمترین نقطه ایران است. بهمن ایزدی کویرشناس در گفت‌وگو با ایسکانیوز درپاسخ به این سوال که چطور مردمان ساکن گرم‌ترین نقطه ایران پرآب‌ترین محصول را به صورت دیم می‌کاشتند، گفت: نیاکان ما سالها با ایجاد الگوی کاشتی که مبتنی بر آب نباشد، توانسته‌اند هوشمندانه در مناطق خشک زندگی کنند. در حقیقت ظرفیت آب و خاک را آنالیز کردند و کشاورزی ی انجام دادند که به آب چندانی نیاز ندارد.

وی افزود: بیابان لوت گرمترین و خشک‌ترین بیابان جهان است و بیشترین دمای سطح زمین در این نقطه قرار دارد، دقیقاً در ۷۰ کیلومتری شمال شرق مرکز گرمترین نقطه زمین که ما ۱۶ سال روی آن مطالعه کرده‌ایم، آبادی‌هایی وجود دارد که کشت دیم سیلابی انجام می‌دهند؛ آن هم در منطقه‌ای که ریزش نزولات جوی در حالت بسیار خوشبینانه ۵۰ میلیمتر است.

ایزدی توضیح داد: این مردم هوشمندانه با ایجاد سد خاکی که به آن بند می‌گویند، آب باران را در دشت‌های فراخی که در مسیر سیل‌ هستند، نگه می‌دارند و آن منطقه به تالاب تبدیل می‌شود و با نفوذ آب به سفرهای زیر زمینی در واقع آبخوان‌داری می‌کنند.

وی ادامه داد: یعنی نه تنها از زمین آبی برداشت نمی‌کنند و چاهی نمی‌زنند بلکه با ایجاد سد خاکی بندسار، حصارهایی در اطراف حوزه بندسار می‌سازند که از پیش روی تپه‌های ماسه‌ بادی سرگردان جلوگیری می‌کند؛ در واقع مانع پیشروی بیابان می‌شوند. آب موجود در بندسار به مرور زمان‌ در لایه‌های زیرین زمین رسوخ کرده و سفره‌های آب زیرزمینی را غنی می‌کند.

ایزدی بیان کرد: بعد از فروردین دمای محیط افزایش پیدا می‌کند و آب کم عمق مانده در حوضه تالاب خشک می‌شود و پس از آن بومیان با کشت هندوانه دیم که پرآب‌برترین محصول است در اراضی مرطوب زیرسطحی بدون اینکه حتی یک قطره آب به آن بدهند مرغوب‌ترین محصول که خاصیت دارویی نیز دارد، برداشت می‌کنند.

وجود تاریخچه‌ای این چنین در کشور ما ثابت می‌کند که می‌توان کاری کرد که آب باران، تبدیل به سیلاب‌هایی نشود که جان و مال ما را تهدید کند و در نهایت هم حجم بسیاری از آن هدر برود.

آبخیزداری راهی برای کاهش فرونشست

از جهتی برداشت‌های بی‌رویه از آب‌های زیرزمینی باعث شده تا شاهد فرونشست‌های متعدد در کشور باشیم و این موضوع می‌تواند برای کشور زلزله‌خیزی مانند ایران بسیار خطرناک باشد اما نکته جالب توجه اینجاست که کارشناسان معتقدند با کمک آبخیزداری می‌توان این مشکل را هم حل کرد.

فریبرز ناطق‌الهی استاد پژوهشکده زلزله‌شناسی در این خصوص به ایسکانیوز گفت: فرونشست زمانی رخ می‌دهد که آب‌زیرزمینی، نفت و معادن طبیعی از زیر زمین به بیرون کشیده می‌شوند. متاسفانه در ایران به دلیل کمبود آب و سو مدیریت در سال‌های طولانی آب‌های زیرزمینی را بدون هیچ اصولی خالی کردیم و این باعث شده که پهنه‌های ما دچار فرونشست شوند.

وی افزود: فرونشست بدترین اتفاقی است که در شهرها رخ می‌دهد چراکه زیر ساختمان‌ها را خالی می‌کند و فونداسیون‌ها دچار مشکل می‌شوند. درحقیقت فرونشست باعث افزایش تخریب زلزله می‌شود. بیشترین فرونشست در مناطقی است که آب بیشتری برداشت شده است. در دشت قزوین، اطراف تهران، جنوب تهران، اصفهان، خراسان و شیراز شاهد فرونشست‌هایی هستیم که در شرایط بحرانی هستند. راه کنترل آن هم آبخیزداری و مدیریت برداشت آب است.

آبخیزداری راهی برای کاهش هدررفت آب در سیلاب

از حمید سینی‌ساز کارشناس سیاست‌گذاری آب پرسیدیم که آیا راهی برای ذخیره سیلاب‌ها وجود دارد، گفت: هدف از آبخیزداری کنترل آبی است که شدت و قدرت پیدا کرده و ممکن است خسارت بزند و در نهایت عمده آن تبخیر شده یا با خروج از مرز از دسترس خارج شود. با کمک آبخیزداری، می‌توانیم این آب را در همان مکان بارش به سفره‌های آب زیرزمینی منتقل کنیم.

وی ادامه داد: این کار از نرخ بالای هدررفت آب در سیلاب و تبخیر آن جلوگیری می‌کند. آبخیزداری روشی کلاسیک و علمی است که به شما کمک می‌کند، آبی را که بخش عمده آن هدر رفته، تبخیر شده و بخشی هم از مرزهای آبی و خاکی خارج می‌شود را ذخیره کنید. انتقال این آب به سفره‌های زیرزمینی هم تبخیر را کاهش می‌دهد و هم حرکت را کند می‌کند که مانع از دسترس خارج شدن آن شود. به این ترتیب در هر فصلی از سال قابل برداشت است. البته آبخیزداری به این معنا نیست که نظام بهره‌برداری از آب‌های زیرزمینی درستی نداشته باشیم که هر کسی از هر جایی که خواست، بهره‌برداری کند.

آبخیزداری در ایران قدمتی ۲۵۰۰ ساله دارد

کارشناس آب با بیان اینکه آبخیزداری ریشه تاریخی دارد، توضیح داد: دانش و تکنولوژی آبخیزداری به صورت بومی از چند هزار سال قبل تاکنون در کشور بوده و در اسناد تاریخی هم وجود دارد. سابقه وجود سازه‌هایی مانند آب انبار و قنات این امر را تائید می‌کند. مدیریت زیرسطحی بارش‌ها به دوره پیش از هخامنشیان بازمی‌گردد. اولین قنات‌های ما متعلق به دوره پیشدادیان است و قدمتی بالاتر از ۲ هزار و ۵۰۰ سال دارد. این نشان می‌دهد که نیاکان ما می‌دانستند که اگر بخواهند آب را در این اقلیم گرم و نیمه خشک روی سطح زمین ذخیره کرده، انتقال داده و مصرف کنند، عمده آب را از دست می‌دادند.

کارشناس آب درخصوص میزان هدررفت آب در نبود آبخیزداری گفت: براساس بیلان‌های آبی که چند سال یک بار بروزرسانی می‌شوند، تقریبا بین ۶۹ تا ۷۱ درصد ورودی آب از محل بارش، تبخیر می‌شود. حدودا ۸ تا ۱۰ درصد هم به شکل خارج شدن از مرزهای آبی و خاکی کشور، هدر می‌رود. در مجموع چیزی حدود ۲۰ درصد از بارش‌ها برای استفاده باقی می‌مانند. البته همه این میزان آب هم استفاده نمی‌شود و باید هدررفت و نشتی آب در شبکه‌های توزیع را هم حساب کرد. اگر این ۸۰ درصد تلفات را بتوانیم با آبخیزداری به سمت سفره‌ها هدایت کنیم، نمی‌خواهم بگویم تلفات صفر می‌شود اما حداقل ۳۳ درصد آن قابل ذخیره است.

وی تاکید کرد: در واقع اراده مدیریتی کافی برای اجرای آبخیزداری وجود ندارد و علاوه بر این تعارض منافعی هم در این میان هست که اجازه نمی‌دهد این کار انجام شود. بحران‌نمایی در حوزه مدیریت آب برای مسئولان با تملک بودجه‌های بیشتر و به دست گرفتن امکانات و دور زدن کارهای کارشناسی همراه شده است.


اشکال مختلف هدررفت آب


میزان هدررفت آب باران


تبخیر


۶۹ تا ۷۱ درصد


خروج از مرزهای آبی و خاکی


۸ تا ۱۰ درصد


نقش آبخیزداری در کاهش هدررفت آب باران


میزان ذخیره آب باران در نبود آبخیزداری


۲۰ درصد


میزان ذخیره آب با وجود آبخیزداری


۳۳ درصد از ۸۰ درصدی که هدر می‌رود، قابل ذخیره است

سود اقتصادی آبخیزداری برای کشور چقدر است؟

حسن وحید، معاون آبخیزداری، امور مراتع و بیابان سازمان منابع طبیعی در برنامه سلام خبرنگار صبح شنبه ۱۱ فروردین ۱۴۰۳ شبکه خبر گفته که برای ۹۰ میلیون هکتار از اراضی مطالعه شده کشور طرح‌های آبخیزداری تدوین شده که در صورت اجرای کامل آنها، تنها در زمینه استحصال آب، سالانه ۵۰ میلیارد متر مکعب آب در دسترس قرار می‌گیرد که با توجه به تغییرات اقلیمی و کاهش مناب آب از اهمیت بالایی برخوردار است و حجم زیادی از کسری آبخوان‌ها را جبران می‌کند.

وی تصریح کرد: آبخیزداری از نظر اقتصادی نیز، پر سود است و طبق محاسبات، اجرای طرح‌های آبخیزداری بین ۴.۵ تا ۴.۷ برابر هزینه‌های صرف شده، سود اقتصادی به همراه خواهد داشت.

وحید درباره فواید آبخیزداری اظهار داشت: یکی از مهمترین تأثیراتی که می‌تواند داشته باشد این است که ما در اجرای پروژه آبخیزداری تا ۹ تن می‌توانیم فرسایش خاک را کاهش دهیم. در حال حاضر فرسایش خاک کشور حدود ۱۵ و ۴ دهم تن است که این رقم با اجرای آبخیزداری حدود ۹ تن کاهش پیدا می‌کند و به سطح فرسایش طبیعی خودش می‌رسد.

وی افزود: همچنین در زمینه استحصال آب باران، حدود ۵۳۰ متر مکعب در هر هکتار بطور متوسط می‌توان آب باران استحصال کرد و از همه مهمتر این که تا ۷۰ درصد سرعت ناشی از سیلاب را هم می‌تواند کاهش دهد.

وحید عنوان کرد: یکی دیگر از اثراتی که اجرای آبخیزداری می‌تواند داشته باشد این است که پوشیه یا پوشش گیاهی زمین را تقویت می‌کند و علاوه بر حفظ جنگل یا مراتع، می‌تواند تا ۱۲۰ کیلوگرم علوفه را در سطح مراتع افزایش دهد.

معاون آبخیزداری، امور مراتع و بیابان سازمان منابع طبیعی گفت: تاکنون در کشور حدود ۳۲ میلیون هکتار پروژه آبخیزداری اجرا شده است که اثرات بسیار خوبی هم داشته و حدود ۹۰ میلیون هکتار نیز تدوین شده که ۲۰ میلیون هکتار آن آماده اجراست.

وی افزود: خوشبختانه در برنامه هفتم با پیشنهادی که دولت داد و تصویبی که مجلس شورای اسلامی داشت در ۱۲۰ میلیون هکتار هم ما می‌توانیم در برنامه هفتم اجرای آبخیزداری داشته باشیم.

وحید با بیان اینکه یکی از ویژگی‌های آبخیزداری، امکان مشارکت مردم است، گفت: پروژه آبخیزداری در چند بخش انجام می‌شود که مکانیک یا همان سازه‌های خشکه چین‌ها، پخش سیلاب‌ها و بندهای سنگ ملات و .. را شامل می‌شود. همچنین پروژه‌های بیومکانیک و مدیریت نیز وجود دارد که بهره برداران که بیشتر در بستر سامانه عرفی هستند می‌توانند در اجرای همه آنها مشارکت داشته باشند.

وی تصریح کرد: اجرای پروژه آبخیزداری حدود یک و نیم تا سه برابر می‌تواند آب قنوات و چاه‌ها را افزایش دهد، اگر در منطقه‌ای کشاورزان بند خاکی می‌خواهند، سنگ ملات می‌خواهند، پروژه بیومکانیکی می‌خواهند، بیولوژیک می‌خواهند می‌توانند مشارکت کنند و با اجرای طرح ها، منابع آب مورد نیازشان را افزایش دهند.

وحید با بیان اینکه حجم بارش کشور بیش از ۴۰۰ میلیارد متر مکعب است تصریح کرد: حدود ۱۰۰ میلیارد متر مکعب از بارش‌ها استفاده می‌شود و ۳۰۰ میلیارد متر مکعب به نحوی دارد هدر می‌رود یا تبخیر می‌شود یا از دسترس خارج می‌شود. مهمترین کارکردی که پروژه آبخیزداری دارد این است که بخشی از این حجم ۳۰۰ میلیارد متر مکعب آب را می‌تواند در قالب پروژه‌های مختلف قابل استحصال کند.

وی با بیان اینکه کسری آبخوان‌ها ۱۴۰ میلیارد متر مکعب است، افزود: طبق آماری که وزارت نیرو داده است، اگر ما پروژه آبخیزداری در سطح ۹۰ میلیون هکتاری را اجرا کنیم بالغ بر ۵۰ میلیارد متر مکعب آب در سال قابل استحصال می‌شود.

وحید با اشاره به تاثیر آبخیزداری در جلوگیری از فرسایش خاک گفت: هر سانتی متر خاک بیش از صدها سال طول می‌کشد که تولید شود و با اجرای پروژه آبخیزداری حجم فرسایش به شدت کاهش پیدا می‌کند و می‌توان سالانه از فرسایش بیش از ۶۳۰ میلیون تن خاک پیش گیری کرد.

معاون آبخیزداری، امور مراتع و بیابان سازمان منابع طبیعی درباره برنامه‌های آتی آبخیزداری کشور گفت: در برنامه هفتم با پیشنهادی که دولت داشته اجرای آبخیزداری به ۲۰ میلیون هکتار در سال رسیده که این عدد، عدد بسیار خوبی است البته ما توان تا ۴۰ میلیون هکتار را هم داریم.

در جدول زیر می‌توانید، میزان تاثیرات مثبت آبخیزداری در حفظ خاک، افزایش علوفه و افزایش آب چاه‌ها را مشاهده کنید.


تاثیرات سالانه آبخیزداری در ۹۰ میلیون هکتار از اراضی کشور


۱


کاهش ۹ تن فرسایش خاک


۲


کاهش ۷۰ درصدی سرعت سیل


۳


افزایش ۱۲۰ کیلوگرم علوفه


۴


افزایش ۵/۱ تا ۳ برابری آب قنات‌ها و چاه‌ها


۵


سود اقتصادی ۵/۴ تا ۷/۴ برابر هزینه‌های صرف شده

از جهتی با کاهش ۷۰ درصدی سرعت سیل می‌توان خسارت‌های وارده را کاهش داد و از این طریق هم صرفه‌جویی کرد. براساس آمار سازمان منابع طبیعی بیش از ۴۵۰ شهر و ۸ هزار و ۶۵۰ روستا درکشور در معرض خسارت سیل قرار دارند و طی ۱۰ سال گذشته، بیش از ۱۶۰۰ سیل در مناطق مختلف اتفاق افتاده که خسارت اقتصادی هر سیل به طور متوسط ۴۰ میلیارد تومان برآور شده است. این سازمان می‌گوید که اقدامات آبخیزداری، خسارت‌های سیل را بیش از ۷۰ درصد کاهش می‌دهد.

انتهای پیام /

پرستو خلعتبری کد خبر: 1228563 برچسب‌ها سیل

دیگر خبرها

  • راه‌اندازی سامانه برخط سراسری برای اعلام کمبودهای دارویی در کشور
  • راه‌اندازی سامانه بر خط سراسری برای اعلام کمبودهای دارویی در کشور
  • نقش آبخیزداری در پیشگیری از هدررفت ۳۳ درصدی آب باران
  • ملزم بودن رعایت پرهیز‌های دارویی آنتی بیوتیکی طیور زنده قبل از ارسال به کشتارگاه‌ها
  • بلای وحشتناکی که یک قرص به ظاهر ساده بر سرتان می‌آورد
  • سمنان در صدر لیست تنوع داروی دامی
  • چالش‌های صنعت داروهای گیاهی در ایران/ انتقاد از وجود سیاست‌های غلط در حوزه دارویی
  • داروی ایرانی بهتر است یا داروی خارجی؟
  • آیا کیفیت داروهای ایرانی با خارجی یکسان است؟/ چرایی مشکلات تهیه داروی خارجی برای برخی از بیماران
  • داروهای غیر آنتی‌بیوتیک باکتری‌ها را از بین می‌برند؟